duruzamanlar & hayata dair ne varsa

 
  Ana Sayfa
  pikeler
  nevresimler
  bohça ve havlular
  seccadeler
  mutfak takımları
  peçete yüzükleri
  peçetelikler
  yatak örtüleri
  sarma modelleri
  şiirce
  hayata dair
  => gülümsemek sadakadır...
  => kararlar birer kibrit
  => öyle birini sevinki
  => seviyorum diyebilmek
  => Yaşamak...
  => Erkek dediğin
  hikayeler
  birazda gülelim
  gönül penceresi
  resimli şiirler
  videolar
  Ziyaretçi defteri
Bugün 14 ziyaretçi (23 klik) kişi burdaydı!
seviyorum diyebilmek

seviyorum diyebilmek..

Sevmek...Tanrının bize bağışladığı en yüce duygulardan bir tanesi... Yaşamımıza renk katan yegane şey. Sevmek ve sevildiğini hissetmek, hissettirmek. Sevmek... her şeyi, dünyayı, yaşamayı, insanları, kuşları, çiçekleri, denizi, suyu, herşeyi, kendimizi bir de. Biz ulus olarak sevgi dolu insanlarız aslında, yüreğimiz hep bu ışıltılarla dolu. Ama sevgimizi dile getiremiyoruz yeterince. Hep içimizde, yüreğimizde saklı tutuyoruz, nedense kullanmayıp saklıyoruz. Halbuki ne güzel iki kelimedir “ seni seviyorum ” diyebilmek. Bu gizemli kelimeyi kullanmaktan korkmasak, içimizden geldiği gibi ve hissettiğimiz anda söyleyebilsek keşke sevdiklerimize.
Dünün, sabahın ilk ışıklarında yeni açmış bir çiçeğin yaprağındaki çiğ tanesi ile size gülümsemesini bir kez. içimizi mutlulukla dolduran bu sıcak tablo karısında “ seni seviyorum güzel çiçek” demek, ne hoş bir karşılamadır onu. (aptalca mı geliyor size, gelmesin lütfen) Yada aynada yüzünüze bakarken içten gelen bir gülümseme ile kendi kendimize “ seni seviyorum ” desek, diyebilsek keşke.
“ seni seviyorum ” öyle sihirli ve güçlü iki sözcüktür ki aslında; söylendiği anda karşımızda akan suları bile durdurur anında. Eşimize, kızımıza, sevgilimize, emektar köpeğimize, yetiştirdiğimiz çiçeklere, büyüklerimize, tüm sevdiklerimize söyleyelim her an içimizden geldiğinde; duraksamadan,” acaba tepkileri ne olur, yada çok söylemeyeyim etkisi azalır ” diye düşünmeden. Olabilir mi hiç böyle bir şey, etkisi azalabilir mi hiç. Bu iki sözcük ne kadar sık kullanılırsa insanın içini o kadar okşar, o kadar sevgi ile doldurur, ilişkileri düzene sokar, uzaklar hemen yakınlaştırır, mesafeleri yok eder. Ne güzel bir şeydir bunu sıkça kullanabilmek, alışkanlık haline getirip söyleyebilmek.
Hayatın ne kadar acımasız, ne kadar kısa olduğunu, belki yarın sevdiğimiz ve değer verdiğimiz kişileri bir daha bulamayacaımızı düşünecek olursanız; bence şu anda, şu saniyeden itibaren, daha fazla geç kalmadan söyleyelim, haykıralım sevgimizi; “ seni seviyorum ” diyelim.

Eşimizi yada sevdiklerimizi yolculuğa uğurlarken hazırladımız bavulun içine, giyisilerin arasına “ seni seviyorum ” yazan minicik notlar iliştirelim. Bizden önce eve geleceğini bildiğimiz anlarda yine onlar için evin çeşitli yerlerine “ seni seviyorum ” mesajları bırakalım. İnanın o mesajları gördüklerinde yaşayacakları mutluluğu kelimelerle anlatmak mümkün olmaz. Bu öylesine güzel bir sıcaklık, öylesine güzel bir yakınlaşmadır, sözcüklere sığdıramazsınız gücünü.
İçimizde tutup, saklayıp, ayda yılda bir kez söylediğimizde; hayatımızdaki “keşkelerin” sayısı hızla artacaktır inanın buna. Oysaki “keşkelerin “geri dönüşleri yoktur; giden yıllarla birlikte onlarda gider, yakalayamazsınız.

O halde gelin kullanmaktan çekinmeyelim, “ seni seviyorum ” demeyi de sevelim, tüketelim bolca. Bilin ki siz kullandıkça tükenmeyecek, size geri dönüşleri katlanarak artacaktır.


 
   

 
 



hayatın koşturmacası içinde,hızına yetişemediğimiz zamandan bir kahve içimi anlar çalarak hazırlamış olduğum, hazırlarken keyif aldığım, bazen seviçlerimi bazen hüzünlerimi paylaştığım, kişisel bir sitedir duruzamanlar. olabilecek küçük aksaklıkları hoş görmeniz ve keyifli vakit geçirmeniz dileğiyle...

-----GÜLSÜM-----

 

 
 
peçete yüzükleri
peçetelikler
aşk budur işte ( videolar )
uyuyamamki ben ( resimli şiirler )
erkek dediğin ( hayata dair)
iki kum tanesi ( hikayeler )
dayanamıyorum( resimli şiir )
üşüyorum( resimli şiir )
yaşamak..( hayata dair )
iki ayrı kalp( resimli şiir )
imkansız ( resimli şiir )
kıyaslama kendini başkalarıyla ( gönül penceresi )
yoruldum ( şiir )
 

 
 
oyun

Oyundan kaçar gibi çocukluk ettik yine sen dudaklarını büktün ben sırtımı döndüm kaçıyor elimizden anlar insanlar büyüyor insanlar ölüyor şehirler daha yalnız daha kalabalık oyunumuz bitiyor sobeleyemiyoruz artık birbirimizi saklandıkca bulasımız gelmiyor korkuyorum gizli köşemde unutulmaktan ya da seni bulamamaktan oynarız yine istersen önüm arkam sağım solum SEN...






 
 
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol